REZILIJENTNOST

Rezilijentnost se može definisati kao prilagodljivost promenama i kapacitet za uspešnu adaptaciju, uprkos izazovima i teškim okolnostima.

Za opstanak u vrsti nije najbitnije biti snažan i inteligentan, već prilagodljiv promenama i rezilijentan.

Ovo je suština Darvinove teorije o opstanku vrsta. U teškim vremenima, životnim nedaćama i stresnim situacijama, ono što nam omogućava da ih prebrodimo, prevaziđemo i da ih transformišemo je upravo kapacitet da se prilagodimo situaciji i da izazove koristimo kao neku vrstu goriva, pokretača za razvoj i rast.

Rezilijentne osobe se bolje nose sa svim vrstama stresa, bilo da je u pitanju profesionalni stres (gubitak posla, promena posla, nemogućnost napredovanja, nezadovoljstvo poslom, uvođenje nove metode rada i sl.) ili porodični problemi (razvod, bolest člana porodice, smrt u porodici, traumatsko iskustvo, preseljenje, problemi zavisnosti i zloupotreba psihoaktivnih supstanci člana porodice i slično). 

U XXI veku, vremenu ubrzanih promena, pojačanog stresa i života u ubrzanom tempu, neophodno je razvijati rezilijentnost da bismo:

- poboljšali komunikaciju sa drugim ljudima

- naučili da budemo zadovoljni na poslu

- naučili da se nosimo sa teškoćama na poslu i privatnom životu

-  naučili kako da pobedimo stres

- otkrili svoje potencijale

- bili bolji roditelji svojoj deci, bolji partneri, bolji prijatelji

- razvijali svoju kreativnost

- razvijali se i rasli kroz teškoće

- naučili da budemo zadovoljni i srećni

Ako znamo da rezilijentnost nije privilegija pojedinih osoba, već da je ona rođenjem data predispozicija za odgovor na stresna dešavanja, koja se može razviti,  ostaje nam da svesno radimo na njenom razvoju.